Toen het internet nog maar net bestond was het iets totaal nieuws. Net zoals in de echte wereld, golden er bepaalde etiquette regels. In die jaren ’90 hielden we ons er nog aan, maar wat blijft er vandaag over van die ‘netiquette’?
Vandaag de dag leeft waarschijnlijk bijna niemand meer zonder internet, maar er was ooit een tijd toen het wereld wijde web nog iets nieuws was, iets spannends.
En net zoals je bij een bezoek aan een super chique restaurant je je netjes aan de regels houdt, gold dat vroeger ook zo voor het gebruik van internet.
Netiquett: de internet etiquette
Deze zogenaamde “netiquette” werd vooral in de jaren ’90 erg populair. Sommige van die internet regels gebruiken we nog steeds, terwijl andere etiquette… nou ja, die laten we gewoon lekker achter in de jaren ’90.
De 90’s internet etiquette
We hadden natuurlijk Windows 95 of zelfs voorlopers hiervan. Alles was gewoon opeens anders met internet erbij. En daar hoorden toen wat ‘richtlijnen’ bij! Laten we de belangrijkste regeltjes eens op een rijtje zetten.
Je kan zelf nagaan welke al dan niet nog relevant zijn!
1. Je digitale handtekening
Houd je digitale handtekening onder een e-mail lekker kort. Deze signature kostte in de jaren ’90 gewoon teveel rekentijd van je computer (onthoud dat we toen nog niet van gigabytes hadden gehoord).
Dit kon je dus beter niet doen:
Er moest ook nog eens per minuut betaald worden voor je internetaansluiting, dus je kon beter geen lange e-mails schrijven.
2. Verwacht geen snel antwoord
Internet was in de jaren ’90 nog vrij nieuw, dus heel veel mensen wisten nog niet precies hoe ze er mee om moesten gaan. Stuurde men een e-mail, dan verwachtte ze soms – net zoals bij de telefoon – ook meteen een antwoord terug, want het was immers sneller dan het sturen van een gewone brief. Logisch toch?
Helaas namen veel mensen de tijd met het beantwoorden van hun mail. Dus adem rustig in en weer uit en ga gerust verder met een andere e-mail, want geen direct antwoord betekende niet meteen dat iemand pisnijdig was.
3. SCHREEUWEN
De CAPS LOCK. Het is een hele handige uitvinding als je even snel een lange zin in hoofdletters wilt typen, maar in e-mails is het een echte no-go. Hoofdletters staat gelijk aan SCHREEUWEN.
En dat is nu nog steeds zo. DUS ZET DIE CAPS LOCK UIT ALS JE EEN EMAIL AAN HET TYPEN BENT. Dank je wel.
Bij mensen, van wie de Caps Lock smerig was, kon je dus meteen wat zeggen over hun karakter… 😉
4. Emoticons
Nu hebben we natuurlijk ontelbare emoji’s tot onze beschikking, maar vroeger waren vooral de smiley’s populair. Omdat men nog niet zo gewend was met e-mail, was het wel belangrijk om er af en toen eens een leuke 🙂 in te zetten. Dat maakte je boodschap wat luchtiger.
5. Spoiler alert
Nu wordt het gelukkig wel gebruikt, maar vroegah was het nog helemaal niet zo normaal om spoilers eerst aan te kondigen.
Dus je kon, als je lekker op een relaxte zaterdag een message board bezocht, doodleuk lezen wie J.R. in Dallas had neergeschoten (goed, dat was in de jaren 80, maar als je het echt wilt weten: SPOILER Kristin Shepard deed het) of wat er gebeurde in Seinfeld of Friends.
Dus vergeet nooit je SPOILER ALERT aan te zetten. Je lezers zijn er dankbaar voor. O, trouwens.., het einde van Game of Thrones is…
We hebben nog meer internet-etiquette tips voor je. Wat dacht je van RTFM?!
Lees dus snel verder op de volgende pagina!
Een paar foutjes zitten er toch wel in. In het jaar 2000 hadden we schijven van 30 gigabyte. In de jaren 90 was de gigabyte dus wel degelijk al ingeburgerd. Het modem was 56 kbps, ongeveer 6 kilobyte per seconde en dus geen 56.
Vuil op toetsenborden ontstaat juist op de toetsen die nauwelijks gebruikt worden. De weekmakers komen langzaam uit het plastic en is kleverig. Dat trekt vuil en stof aan. Toetsen die veel gebruikt worden zijn juist brandschoon en glad.
Lange emails zijn JUIST iets uit de jaren 90. Men gebruikte het als een digitale brief. Door de opkomst van instant messaging wil men geen lange berichten meer en worden dus juist NU lange emails niet meer goed gelezen.
Mid jaren negentig hadden we 14k4 modems en eind jaren 90 waren dat 56k modems. De opvolger van de 33k6. Echter, lang niet alle telefoonlijnen waren helder genoeg om de 56k ook daadwerkelijk te halen dus de snelheid fluctueerde tussen de 33k6 en 56k. 56k staat voor het aantal kiloBITs, niet bytes. De download snelheid lag dus ergens tussen de 4 en 6 kilobyte per seconde en dus niet de 56 kilobyte zoals in het artikel staat. Had je ISDN dan kon je zelfs naar 7 kilobyte. En als je zin had in een dubbele telefoonrekening dan kon je de lijnen bundelen en had je 14k per seconde. Nu worden we chagrijnig als we de 14MB per seconde niet halen.