13. De sanitaire stop
Als je middenin het spel zat en de spanning tot ondraaglijk niveau was opgelopen, kwam het vaak voor dat jij of je tegenstander moest plassen. Dat kon heel vervelend zijn, vooral als de tocht naar het toilet langs de andere kant van het speelbord liep. Voorzichtig moest er een doos of deksel over de stukken gelegd worden om de posities niet te verraden. Heb jij ooit dankzij een een plaspauze de positie van andermans vlag gezien?
14. De verkenners
Één vakje mocht je zetten met een speelstuk. Naar links of naar rechts, nooit diagonaal. De verkenner onttrok zich aan deze regel. Zo lang er niets in de weg stond mocht je er het hele bord mee oversteken. Dat was een belangrijke reden om je vlag of spion nooit onbewaakt achter te laten. Want stel je voor dat er zomaar van grote afstand een verkenner op afvloog.
15. Het bluffen
De verkenner was heel geschikt voor een lekker potje bluffen. Onvervaard liep je er stapje voor stapje mee naar de maarschalk. De tegenstander vond dat verdacht en ging er met zijn hoogste stuk voor op de loop! Ook leuk was het om een schijnbare wanhoopsaanval met een verkenner te doen. Zo kon je de hele stelling van je opponent mee in rep en roer brengen.
16. De compacte opstelling
De meest intimiderende opstelling was de compacte opstelling. Daarbij stonden alle stukken dicht op elkaar en leek ieder stuk gedekt door een ander. Vond jij het ook altijd zo moeilijk om zo´n compact blok open te breken? En als je er dan een gat in had geslagen leek dat zich bijna vanzelf weer te dichten. Als je daarmee te maken kreeg kon je er bijna zeker van zijn dat je te maken had met een geroutineerde tegenstander.
17. Het jagen
Als het bord dan eindelijk wat leger raakte en ruimte tussen de linies ontstond kon er gejaagd worden. Zodra er iets bewoog ging je erop af en probeerde je het te pakken. Maar wat was het? Een hoge officier? Een gevaarlijke mineur? Of een met bluf naar voren geschoven verkenner? In dat geval had je je eigen stelling voor niets overhoop gehaald …
18. De verstopte vlag
Die vlag moest verdedigd worden. Meestal stond ie tussen drie bommen. Of tussen twee als hij in een hoek stond. Maar als je vaste tegenstander door had dat hij wel erg vaak op dezelfde plek stond, was het zaak een verrassende nieuwe plek te vinden. Zonder bommen bijvoorbeeld. Achter de bommen zette je dan een sergeant om de mineur onschadelijk te maken. Of je zette de vlag tussen zes bommen. Alles om maar niet voorspelbaar te worden!
19. De revanche
Één potje was nooit genoeg. De winnaar liet desgevraagd niet zien waar zijn vlag stond, want dan kon hij dezelfde opstelling nog een keer gebruiken. De verliezer moest bedenken welke strategie dan wel werkte en paste zijn plannen aan. De muur werd al snel weer opgetrokken om de stukken opnieuw neer te zetten. Weet jij nog hoeveel potjes jij achter elkaar kon spelen?
Jouw herinneringen aan Stratego
Heb jij een favoriete spelvariant? Ben jij wel eens zo boos geworden dat de stukken door de kamer vlogen? Of won jij dit spel altijd? Wat was dan jouw strategie? Aarzel niet en laat het weten in een reactie.
Lees ook:
- De 8 leukste spelletjes die we vroeger buiten deden
- Levensweg: 13 briljante momenten van dit nostalgische bordspel
- 6 herinneringen aan een spannend spelletje Cluedo
01
Kenan & Kel: zo gaat het de cast 28 jaar later (+ foto’s)