Hoe lief je ouders of oudere familieleden ook zijn, ze hebben allemaal wel een keer een loos ‘dreigement’ uitgesproken wanneer je weer even koppig was. Natuurlijk waren je ouders het, die het vaakst dit soort uitspraken hadden. Ze konden echter van iedereen afkomen: opa’s, oma’s, je vader/moeder of toch die ene tante. Nergens was je veilig…
De (loze) dreigementen van je ouders
Maar waar dreigden ze dan ook alweer allemaal mee? Hieronder staan er acht uitspraken van toen opgesomd. Komen ze jou ook bekend voor? Of had jij nooit een ondeugende bui vroeger?
1. De mattenklopper
Dit hulpmiddel werd voornamelijk gebruikt om matten en kleden uit te kloppen. Desalniettemin kwam er bij sommigen in de gedachte om het te gebruiken voor een goede billenkoek. Tot een mooi patroontje op je billen kwam het echter nooit.
2. Voor straf naar de trap
Het avondeten was altijd even een momentje. Dat is nu ook nog zo en dat was vroeger niet anders. Het was hét moment om even alle frustraties van de dag af te reageren op de rest van je familie. Het eindigde altijd met de woorden: “Ga nu maar op de trap zitten!” En we weten allemaal: je kwam er pas vanaf als je had nagedacht over je zondes en je excuses kwam aanbieden.
3. Geen eten voor het slapen gaan
Dit werd vaak gecombineerd met het vorige dreigement. Als je gedrag onacceptabel werd, kwam er wel eens een kreet als: “… anders krijg je geen eten voor het slapen gaan!” Gelukkig had je altijd nog ergens een pot snoep verstopt staan in je slaapkamer. Uiteindelijk kreeg je ook altijd nog je warme prak voorgeschoteld.
4. Toetje over het avondeten heen
Als je uiteindelijk de groentes niet wilde opeten en maar bleef zeuren om een toetje, liep je het risico dat jouw overheerlijke toetje over de vieze groentes werden gegooid. Echt lekkerder werd het er niet op…
5. Met kleren en al onder de (koude) douche
Is dit ooit wel eens tegen jou gezegd? Waarschijnlijk schoten de koude rillingen al direct door je lichaam. Eigenlijk was deze straf niet zo erg. Een koude douche blijkt namelijk goed te zijn voor je lichaam.
6. Vierkante ogen
Voor de gamers onder ons was dit een grote angst. Tijdens het spelen van een videogame kon er zomaar naar je geroepen worden: “Pas op! Straks krijg je vierkante ogen door het gamen!” Dat is natuurlijk niet mogelijk. Hooguit moest je door het vele gamen een bril aanschaffen, maar als je een vierkant montuurtje niet zo goed vond staan dan kon je gewoon een ander montuurtje uitkiezen.
7. De zak van Sinterklaas
De leukste periode van het jaar, Sinterklaas? Niet als je bekend stond als een kwajongen. Zo liep je volgens je ouders altijd het risico om mee in de zak naar Spanje te gaan. Sommige kinderen vonden dit niet zo erg in de oren klinken en besloten te proberen om gedurende het jaar een enkeltje Spanje te winnen.
Iemand die ook heel graag naar Spanje wilde, was Bennie Stout.
8. In de hoek staan
Minuten lang naar hetzelfde stukje muur staren was geen pretje. Het voelde ook alsof je uren van je leven aan het verspillen was. Je eindigde vaak met je hoofd tegen de muur aan bonkend.
Van welke uitspraken krijg jij de rillingen?
Door welk dreigement of uitspraken van toen word jij nog wel eens zwetend wakker? Laat het ons weten in de reacties onderin!
Lees ook:
- 16 streken die je vroeger als ‘kwajongen’ hebt uitgehaald
- 14 streken die elke grote zus haar broer ooit heeft gelapt
Vooral in de HOEK staan. Dat was een favoriet van mijn moeder.
Geen van allen, ik ging over de knie met me broek op me enkels en ging met een rode reed me kamer in.
Als je iemand zou slaan kreeg je een houten hand.mijn moeder had ogen in haar achterhoofd zei ze, ze zag alles. Als we wat deden gooide ze met haar spaanse slipper(niet hard hoor)
Als je je tong uitstak of een ‘vies’gezicht durfde te maken na een berisping, volgde altijd de waarschuwing: ” Pas maar op , want als de haan nu kraait blijft je gezicht zo staan!”. Leuk feit hierbij is dat we maar enkele huizen van een boerderij woonden, en je als kind toch maar beter geen risico wou lopen…
Met blote voeten naar bed
Als je smakte ging je naar de hel
De beste straf bij mijn zoon was: stilzitten op de pianokruk terwijl ik de kamer dweilde, en blijven zitten tot de vloer droog was. Hij zat verschrikkelijk te jammeren omdat hij niet kon spelen en rennen.
Als ik iets had uitgehaald kwam mijn moeder daar altijd achter. Jaaaa, moeders weten alles!, zei ze dan. “Dan weet jij ook vast waar ik mijn stiften heb gelaten” , antwoordde ik! Hihihihihi