Of je nu nog actief sport of niet, genoeg herinneringen die weer opdoemen als je terugdenkt aan je vroegere sportcarrière. Hier bespreken we enkele typerende zaken, die iedere voetballer (maar waarschijnlijk ook andere sporters) zeker zal herkennen…
Typerende voetbal herinneringen
Bijna elk dorp of iedere stad in Nederland en België heeft een voetbalvereniging. De kans is groot dat je vroeger bij de plaatselijke voetbalvereniging voor het eerst een balletje ging trappen. Na een paar proeftrainingen werd je door je ouders ingeschreven ‘op voetbal’ en kon het echte werk beginnen in je eigen All-Stars team. Doordeweeks had je een intensieve training om vervolgens op zaterdag de strijd aan te gaan tegen een ander team. Maar hoe zag zo’n wedstrijddag er ook alweer precies uit?
1. De wekker op de zaterdagochtend
Rond een uur of zeven werd je wakker gemaakt. Of het door een wekker was of door je vader, een ding was zeker: het was eigenlijk veel te vroeg om op te staan. Ook voor je vader was het een hele uitdaging. Nog half slapend at je het ontbijtje op wat door je vader al was klaargezet. Nog even een halve pot gel in je haar en je was klaar om te vertrekken. Gelukkig kon je onderweg naar een uitwedstrijd nog even een paar minuutjes slaap meepakken.
2. Een team vol aanvallers
De warming-up zat erop en in de kleedkamer besprak de trainer nog even de opstelling. Voor de vorm werden er een paar aangewezen als verdediger, maar eigenlijk was iedereen een aanvaller. Als kind wilde je uiteraard niets liever dan de bal tegen de touwen aanschieten. Er werd in de rust zelfs van keeper gewisseld, zodat ook diegene de kans kreeg om te scoren.
3. Fanatieke vaders langs de zijlijn
Alle vaders stonden bij elke wedstrijd weer langs de zijlijn om hun eigen kind aan te moedigen. Door dit fanatisme ontstonden er soms conflicten met de tegenstander, maar vaak bleef het bij gezonde rivaliteit. Ze dachten allemaal dat ze zelf de trainer waren en gaven voortdurend aanwijzingen. Hoewel je soms als kind dacht: ‘Houd nu maar even je mond’, was je toch altijd blij dat je vader bij elke wedstrijd weer langs de lijn stond.
4. Moeders zien weinig van de wedstrijd
In tegenstelling tot de vaders waren de moeders over het algemeen iets minder fanatiek. Ze stonden in een groepje bij elkaar en spraken de hele week even door. Soms wisten ze na afloop nog geeneens of je nou had gewonnen of verloren.
5. Trainers dachten Eredivisieploeg te trainen
Net als de vaders waren ook de trainers lekker fanatiek. In de meeste gevallen was een vader ook benoemd tot trainer en hij nam zijn taak behoorlijk serieus. Tactische besprekingen, wissels en duidelijke aanwijzingen langs de lijn. Alles om ervoor te zorgen dat zijn team zal gaan winnen.
We hebben nog 6 typerende voetbal-herinneringen op de volgende pagina!
