Zelda, Super Mario, Final Fantasy… Zomaar wat namen van 90’s games waar we urenlang zoet mee waren. En dankzij Lara Croft uit Tomb Raider droomden we van een spannende carrière als archeoloog in verre oorden. Inmiddels pure nostalgie voor ons, maar jonge gameliefhebbers kijken met verbazing naar 90s games.
Wij hebben 14 zaken op een rijtje gezet die moderne gamers écht niet begrijpen!
Die goede Oude computerspellen
Krijg je spontaan zin om je oude spelcomputers van zolder te halen? Dan is het best een goed idee om een jong iemand uit te nodigen.
Wedden dat je eigen kinderen, neefje, nichtje, buurjongetje of buurmeisje vol verbazing is over graphics en de muziek van de computerspelletjes van vroeger? Laat staan oude spelcomputers als de Playstation 1, Nintendo en Sega…
En wat zijn in hemelsnaam floppy’s of memory cards?!
14 dingen over 90’s games
We kunnen uren vol enthousiasme vertellen over onze favoriete oude computerspellen. Maar de tijd tikt door, dus laten we beginnen!
1. Geen slaap, want geen save functie
Wist je dat veel games in de vroege 90 geen save-functie hadden? Sonic 1 (1991) en Sonic 2 (1992) zijn hier goede voorbeelden van. Je kon het level niet opslaan en speelde net zo lang totdat je het einde had gehaald.
Gamen is fantastisch, maar iedereen heeft natuurlijk zijn grens. Bij 335x ‘game over’ gooiden wij meestal de spelconsole uit pure frustratie aan de kant! En de dag erna gingen we weer vrolijk verder…
2. Niks zien op het Game Boy scherm
21 april 1989 was een historische dag voor de gamewereld. Waarom? De Game Boy kwam uit, duh! Je kreeg er geen genoeg van en speelde het liefst ook in het zonnetje buiten.
Alleen jammer dat je compleet niks kon zien als het zonlicht op het beeldscherm scheen…
Er waren natuurlijk oplossingen (tegen betaling) op gevonden, maar die werkten ook niet altijd goed…
3. Bestanden verwijderen uit de geheugenkaart
Had je eindelijk met veel moeite een level van Crash Bandicoot behaald, was de geheugenkaart vol! Dit betekende dat je een aantal bestanden van de game console moest verwijderen. Maar welke? Wat een gepuzzel!
4. Games huren bij de videotheek
Veel computerspelletjes van vroeger waren bedoeld voor kinderen en tieners. Waarschijnlijk had je weinig geld op zak, dus ging je naar de videotheek om games te huren.
Soms waren er zelfs consoles te huur. Hoe leuk was het om urenlang te struinen tussen alle games!
5. Stapels vol met discs
Sommige 90s games waren zo groot en uitgebreid dat je meerdere discs nodig had om ze te kunnen spelen. Vaak kwam er na behalen van een specifiek punt in het spel een berichtje in beeld. Daarin stond dat je moest wisselen. En dat deed je vervolgens braaf om lekker verder te kunnen gamen.
6. Hallo? Is dit de game tiplijn?
Het internet was in de jaren 80 en 90 nog iets van de toekomst. Maar wat als je compleet vastzat in een spel en écht even hulp nodig had? Dan belde je een speciaal telefoonnummer voor tips, bijvoorbeeld de Nintendo Power Hotline!
Bedrijven huurden speciaal mensen in om te gamen. Die noteerden vervolgens veelvoorkomende problemen in een boekje. Als er dan iemand naar vroeg gaven ze advies. Deze telefonische tiplijn was voor die tijd erg duur, wel 2 dollar voor een minuutje bellen.
7. Bladeren in game tijdschriften
De game tiplijnen waren midden jaren 90 alweer passé. In plaats daarvan verschenen er steeds meer gametijdschriften op de markt. Ze droegen titels als Retro Gamer en Nintendo Power en gaven bijvoorbeeld tips hoe je een bepaald level moest voltooien.
Zelf herinner ik mij nog de tijdschriften die mijn vader gebruikte als hij vastzit in het zoveelste ingewikkelde leven van Tomb Raider. Scheelde weer een hoop frustratie!
8. Een hoofd vol met wachtwoorden
Sommige jaren 90 games gebruikten wachtwoorden met allerlei cijfer- en letterreeksen. Super ingewikkeld om te onthouden als kind. Natuurlijk noteerde je het wachtwoord netjes op een briefje. Maar wacht… waar lag dat briefje ook alweer?
9. Memory Cards waren onmisbaar
Tegenwoordig gebruiken we de cloud en de harde schijf, maar in de jaren 90 hadden we de memory card. Herinner jij deze kleine geheugenkaartjes nodig? Je kon er allerlei gegevens opslaan. Handig!
Helaas boden de allereerste memory cards uit de jaren 90 gemiddeld vijftien blokken aan de ruimte. Dit terwijl je tussen de 1 en 3 blokken nodig had voor 1 opslag. Serieuze gamers maakten dus meestal gebruik van meerdere geheugenkaarten. En die mocht je dus niet kwijtraken!
10. Demo’s spelen
Oude computerspellen hadden vaak een demo-versie. Dit betekende dat je een proefversie van de game speelde voordat je aan het echte werk begon.
Vaak werkten softwareontwikkelaars samen met videogame tijdschriften om de demo’s uit te geven. Zodra je een tijdschrift kocht mocht je een bepaald spel uitproberen en bijvoorbeeld de eerste level spelen. Spannend!
11. Playstation op de kop zetten
De Playstation 5 op zijn kop zetten: geen goed idee! Eind jaren 90 was dit bij de originele Playstation juist heel normaal. De laser die de game moest lezen werkte niet altijd goed. Erg vervelend, maar al snel vonden gamers een oplossing: wanneer je de Playstation ondersteboven zette lukte dit wel!
12. Op de cartridge blazen
De allereerste consolegames moest je in een beschermend doosje van hard plastic stoppen. We noemden deze games ‘cartridges’ en ze hadden allemaal een eigen chip met een computerspel. Het werkte heel simpel: je plaatste de chip in de sleuf van een console om te spelen.
Alleen door stof en vuil werkte het soms niet goed. Gelukkig vonden gamers opnieuw een simpele oplossing: even hard blazen in de cartridge en je kon weer verder!
13. Wirwar van controller snoertjes
Snoertjes die door elkaar heen liepen en een complete wirwar vormden: wie heeft het niet meegemaakt? Zo irritant om ze weer uit elkaar te halen!
En het was nog gevaarlijk ook, want sommige gamers trokken zo hard aan de controllers dat het kapje van het snoer losschoot. Daardoor kwamen de draden bloot te liggen en liep je het risico op een schok!
14. Ruzie over de telefoonlijn
In een ver, ver verleden (een wereld zonder smartphones) kon je niet tegelijkertijd gamen en bellen in huis. Je speelde computerspelletjes namelijk via de vaste telefoonlijn. Best wel duur en niet bepaald praktisch als jouw ouders een belangrijk telefoontje verwachtten.
Zat je net in een belangrijk spel, begonnen je ouders of je vervelende broer of zus te zeuren over de telefoon, omdat deze natuurlijk weer bezet was door jouw internetmodem…
Herinner je je dit geluid nog?
Jouw 90’s games herinneringen?
Herken je nog één of meer van de bovenstaande zaken over oude computerspellen? Wat vond jij het leukste (of vervelendste) aan die computerspelletjes uit de jaren 90?
Deel je mooiste 90s game herinneringen in een reactie onderin. We zijn benieuwd!
Lees ook:
- De computer vroeger: deze 25 dingen deed je op je pc
- Computerspelletjes van vroeger: 21 briljante oude games
01
Uncle Joey uit Full House: zo gaat het Dave Coulier nu