Iedereen kent ze nog wel: deze 9 herkenbare uitspraken die je jaren (dag in dag uit) gebruikte om te overleven in de jungle die het basisschoolleven heet.
Herkenbare uitspraken van de basisschool
Zo leerde je al snel vaardig worden in het onderhandelen voor het geval je je zin niet kreeg en kwam je erachter dat er bepaalde “verboden woorden” bestonden.
Hieronder vind je een 9 héél herkenbare uitspraken uit de basisschooltijd, waar ook jij je voordeel mee hebt gedaan!
1. “Mag ik meedoen?”
Wat was dat toch iedere keer weer spannend. De populaire meisjes waren aan het touwtje springen en jij wilde ook graag een sprongetje wagen. Zou het mogen? Vinden ze me leuk genoeg? Of mocht jij meedoen met een potje knikkeren?
En wat een gevoel als er een volmondig ja als antwoord kwam.
Hoewel iedereen graag een ja wilde horen, was dit niet altijd het antwoord wat je te horen kreeg. Dit was het moment om met je onderhandel-materiaal op de proppen te komen en eventueel te bluffen.
2. “Oke, dan mag je (niet) op mijn feestje komen”
Oh, wat hadden die feestjes toch veel waarde bij het krijgen van je zin.
Als je de “feest-kaart” speelde, zwichtte de andere partij vrijwel altijd. De angst om bij een kinderfeestje buitengesloten te worden, nam soms nog grotere vormen aan dan de angst die kwam optreden bij Karbonkel.
Bij het zien van de alom bekende kindervriend met één oog en een onstilbare honger naar letters. En als we aan deze “cycloopvis” denken, herkennen we allemaal natuurlijk ook de volgende oneliner.
3. “Zegt u wanneer Karbonkel komt, juf?”
Karbonkel is toch wel de droomman van iedere basisscholier, al waren deze dromen maar zelden met een positieve en vrolijke insteek en hadden ze vaak zwetend en gillend wakker worden als gevolg.
Als de juf lief was en niet genoot van schrikkende kinderen, gaf ze aan wanneer het tijd was om je handen voor je ogen te houden zodat de trauma’s tot een minimum beperkt konden worden. Goed zeg, die educatieve programma’s van vroeger, ze waren soms doodeng!
4. “Wil je paprika of gewoon?”
Weer terug naar de feestjes en het jarig zijn. Want als je jarig was, mocht je natuurlijk trakteren! Waar de kiddo’s tegenwoordig vooral moeten kiezen tussen super healthy rode bieten chips, goji-bessen cakejes en quinoakoekjes, was de keuze vroeger veel makkelijker.
Blauw of rood, paprika of gewoon. Niet moeilijk doen, gewoon kiezen. En als je als laatste in de kring zat met uitdelen, maar toch paprika wilde, dan had je pech en kreeg je “gewoon”. Die bleven namelijk altijd over.
5. “Zij is op jou, Ben je ook op haar?”
Één van die herkenbare uitspraken die we nooit vergeten. Op de een of andere manier waren bepaalde woorden die met ‘ver-‘ beginnen taboe. De crushes begonnen natuurlijk al vroeg omdat Jeroen toch wel heel coole lichtjes in zijn schoenen had en Tim de “bad boy” was van het schoolplein.
Na grondig overleg ging een vriendinnetje vragen of hij ook (verliefd) op jou was. In spanning werd er gewacht op de terugkeer van the messenger, om vervolgens de koppen bij elkaar te steken en te bepalen of de volgende move kon worden gemaakt.
6. “Wil je met me?”
En ja hoor, hij is ook op jou! Nu was het tijd om al je moed bijeen te schrapen en het heft in eigen handen te nemen.
Dit was het moment van de waarheid, het moment voor de vraag der vragen, om je voor eeuwig en altijd aan elkaar te binden: “Wil je (verkering) met me“? Zo gemakkelijk was verkering vragen toen!
7. “Mogen we afspreken?”
En ja hoor, je had het voor elkaar. Je had die woest aantrekkelijke bad boy aan de top van de voedselketen van groep 4 om je vinger gewonden, en het was tijd om te gaan quality-timen.
De hele middag hand in hand Platvoet en zijn vriendjes kijken en het uitgebreid nabespreken van deze heftige date met je vriendinnen behoorde nu eindelijk tot de mogelijkheden. Maar eerst, moest je hier natuurlijk wel toestemming voor krijgen.
En toestemming moest aangevraagd worden bij de directie, ook wel de ouders genoemd.
8. “Wat je zegt, ben je zelf!”
Zat je in een fikse discussie en werd je net voor iets vreselijks uitgemaakt, dan zat er maar één ding op: de spiegel voorhouden!
Nu was dat in de praktijk tijdens je basisschool iets minder psychologisch dan het klinkt. Je moest gewoon één kleine zin uitspreken. Met ‘wat je zegt, ben je zelf’ draai je gewoon alles om en pakte je hem/haar waar het pijn deed!
9. “Mag hij/zij bij me spelen?”
Ok, formeel hoorde je deze uitspraak niet op de basisschool, maar wel tijdens de basisschool periode. Het is misschien wel één van de meest gehoorde vraag aan de ouders…
En eerlijk is eerlijk: gewoon een kort, maar krachtige vraag. Jij wil met iemand uit de klas spelen, mag dat: ja of nee? (Mocht het uiteindelijk niet, kon er nog wel een tirade volgen, maar dat is bijzaak…)
Herkenbare uitspraken: wat zei jij vroeger?
Wat was het toch een mooie tijd, niet? Welke van deze 9 herkenbare uitspraken heb jij zelf gebruikt vroeger? Of zei jij juist iets compleets anders, dat de moeite waar is?
Laat het ons weten in reactie onderin!
Lees ook:
- 10 trends uit de jaren 90 met warme herinneringen
- Vakken op de basisschool: dit lesmateriaal gebruikte je begin ’00
- Bah, deze 18 slechteriken geven je nog steeds de kriebels!
Ik maak van je bril een racefiets!
Wat je zegt ben je zelf
ABC ik kap ermee!
Dat hoeven wij niet te kennen! Dat hebben wij nooit gehad!
Waarom weer een brief van het medisch onderzoek weten ze mijn lengte en gewicht nu nog niet
As wij geen snoep mogen meebrengen mogen Julie ook geen snoep geven
Ach ik heb deze huistaak niet kunnen afmaken
Wegens omstandigheden
Ik ga het zeggen
Wil je samen spelen?