Wist je dat het cassettebandje een uitvinding is van Nederlandse bodem? Het bandje werd ontwikkeld door Lou Ottens, een werknemer van Philips. In 1963 werd het eerste model geïntroduceerd en het werd meteen razend populair. In Europa was het bandje zelfs eerder op de markt dan in de Verenigde Staten.
Met cassettebandjes overal naar muziek luisteren én opnemen
De komst van het cassettebandje betekende dat we onderweg naar muziek konden luisteren! Muziek was eindelijk draagbaar geworden. Want een lp en een platenspeler stopte je niet zomaar in je binnenzak… We werden overigens heel erg handig met die cassettebandjes. Kun jij je nog herinneren wat je er allemaal mee deed?
1. Een cassettebandje van je favoriete artiest
Liedjes luisteren van je favoriete artiest? Dan kocht je daar dus een bandje van. In het plastic hoesje zat een papiertje met een foto van de artiest en alle nummers die op het bandje stonden. Deze gekleurde papiertjes fleurden je kast ook zo leuk op. Jammer was wel dat je vaak niet alle nummers even leuk vond.
Je kon geen nummers selecteren, maar gelukkig kon je het bandje wel doorspoelen. Je moest even op zoek naar het juiste nummer… Stop… Play… Stop… Play. Gevonden? Meezingen en swingen maar. De kwaliteit van de bandjes was niet altijd top. Maar ach we wisten niet beter.
2. Een playlist op je cassettebandje
Op één bandje naar nummers luisteren van verschillende artiesten? Tja, dan moest je toch echt aan de bak. Want elke keer je bandje verwisselen was echt teveel gedoe. Dus gingen we nummers opnemen op lege cassettebandjes. Had je een cassetterecorder met een dubbele cassettedeck? Dan kon je het geluid van het ene bandje naar het andere bandje kopiëren. En zo kon je jouw favoriete hits in een zelfgekozen volgorde opnemen en afluisteren.
3. De Top 40 opnemen
Het opnemen van de Top 40 was elke vrijdagmiddag weer een serieus moment. Het kostte flink wat bloed, zweet en tranen én vooral heel veel tijd. Je moest de hele Top 40 afluisteren en wachten tot de nummers voorbijkwamen die je wilde opnemen. Nadat je je ouders, broertjes en zusjes naar boven of naar buiten had gewerkt, ging je aan de slag. Want niemand mocht er doorheen praten.
Wilde je een nummer opnemen dan wachtte je net zo lang tot je bijna zeker wist dat de DJ was uitgepraat. Wat baalde je als er dan toch nog iets door het nummer heen klonk. Zoiets als ‘nieuw binnen op nummer 25…’
4. Je opname per ongeluk wissen
Het gebeurde weleens dat je per ongeluk muziek ging opnemen over je oude opname heen. Ja dan was je dus alles kwijt. En daar kwam je vaak pas veel te laat achter. Dan was het leed al geschied. Gelukkig kon je dit heel makkelijk voorkomen door een plastic palletje van het cassettebandje weg te halen waardoor je niets meer op dat bandje kon opnemen. Dat was een soort blokkade. Wilde je later toch weer een nieuwe opname maken dan plakte je het gaatje gewoon weer dicht met plakband. Raar maar waar…
5. Muziek in de auto
Je cassettebandjes kon je ook afspelen in de autoradio. Wilde je niet luisteren naar de bandjes van je vader (met muziek van Queen of Dire Straits) dan nam je je eigen bandjes mee. We hadden een speciale koffer om de bandjes in mee te nemen. Daar konden ongeveer 60 cassettebandjes in. Die koffer ging ook mee op vakantie. Vonden we stoer.
Er is nog meer… Wat dacht je van het potloodje of het opnemen op je grote rode radio (met microfoon)? Bekijk het op de volgende pagina!
cassette bandjes vond ik leuk ik kreeg op mijn 7e verjaardag een cassetterecorder wat had ik een goede verjaardag want ik wou zon ding hebben totdat ik de 8 track ontdekte die cassettes waren veel grote dan cassettebandjes ik heb hem ontdekt in het taxibusje en wou dus zon ding hebben nu heeft de cd dat oude ding opgevolgd