Veel Nederlanders zitten ieder jaar in juli drie weken aan de buis, radio, krant of internet gekluisterd. Of je nu van wielrennen houdt of niet, de Tour de France is voor iedereen leuk. Mooie plaatjes, kastelen, het gevoel dat je op vakantie bent. Het wordt nog een stukje leuker, als een Nederlander een etappe wint. En dat gebeurt de laatste jaren gelukkig weer steeds vaker.
Nederlandse Tour etappe winnaars
Vooral de periode tussen 2005 en 2014 was pijnlijk. Exact 0 Nederlandse etappezeges in de Tour de France. Wat een contrast met de laatste jaren. De successen van de jaren 70 en 80 worden geëvenaard. Een nadeel van een goede generatie is dat je een etappewinnaar weleens wilt vergeten.
Uiteraard weet iedereen nog dat Boogerd op La Plagne won en Rooks en Theunisse op Alpe d’Huez en zijn renners als Erik Dekker, Jeroen Blijlevens, Breukink of Van Poppel altijd bijgebleven. Maar sommige overwinningen zijn door het vele winnen van andere Nederlanders een beetje in de vergetelheid geraakt.
Feest in de jaren 80
Zeker in de jaren 80 was het feest in de Tour de France. Het begon natuurlijk al in 1980. Niet alleen won Joop Zoetemelk toen het eindklassement, voor Hennie Kuiper. Er werden niet minder dan 11 etappes gewonnen, inclusief ploegentijdritten. Ook in de jaren daarna ging het vrolijk door.
Was die generatie zo goed? Ook, maar het speelt eveneens een beetje mee dat het deelnemersveld in die jaren (vaak) iets kleiner was en dat de wielersport nog niet zo mondiaal was als nu het geval is. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de renners van toen stuk voor stuk wereldtoppers waren. Jan Raas, Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper, Gerrie Knetemann, Johan van der Velde, Peter Winnen. Met zulke renners aan de start ben je bijna verzekerd van etappezeges. Wat dan ook gebeurde.
10 vergeten Tour de France etappe winnaars
Daarnaast waren er de afgelopen 40 jaar nog tal van goede Nederlandse wielrenners, die ook hun successen hebben geboekt in de Ronde van Frankrijk. Alleen wie waren dat ook alweer? Deze renners wonnen ook een etappe in de grootste wielerwedstrijd ter wereld.
1. Maarten Ducrot (1985)
Jazeker. De man die nu vooral bekend staat om uitdrukkingen als ‘wat een knakworst’, ‘eraf pieren’ en ‘harken op het buitenblad’ was voordat hij commentator werd bij de NOS een meer dan verdienstelijke renner. Bij zijn debuut in 1985 wist hij zelfs een etappe te winnen. Ducrot was de beste in de negende etappe naar Épinal.
Ducrot heeft smakelijk verteld over hoe zijn provinciegenoot Jan Raas hem naar de zege begeleidde. De Zeeuwse coureur maakte zoals gezegd zijn debuut in de Tour en vond het al mooi om in de kopgroep te zitten. Raas had dat door en maakte op niet mis te verstane wijze duidelijk dat Ducrot maar beter kon demarreren, anders zwaaide er wat. En zo behaalde Ducrot de mooiste zege uit zijn carrière.
2. Henri Manders (1985)
Zelfde Tour de France, zelfde ploeg. Henri Manders reed op kop met Teun van Vliet, een andere Nederlander. Van Vliet was een sterkere sprinter dan Manders. Gevolg, Manders mocht van ploegleider Raas geen kopwerk doen. Teun van Vliet reed zichzelf letterlijk in de krampen en moest afhaken. Manders hield uiteindelijk net genoeg over om zijn eerste en enige Touretappe te winnen.
Henri Manders bleef na zijn carrière, ondanks diverse tegenslagen met zijn gezondheid, veel fietsen. Zo ging hij op wereldreis. Uiteraard op de fiets.
3. Johan Lammerts (1985)
Wederom uit de Tour de France van 1985. Johan Lammerts was allesbehalve een onbekende naam in het wielrennen, vooral omdat hij in 1984 verrassend de Ronde van Vlaanderen had gewonnen. Een jaar later was hij de beste in de 20e etappe van de Tour. Hij reed in de slotfase weg uit een kopgroep en bleef de Deen Andersen en de Belg Peeters voor.
Lammerts is na zijn carrière actief gebleven in de wielersport. En hoe. Hij is bondscoach geweest in allerlei takken. Onder zijn leiding boekte Marianne Vos haar grootste successen.
4. Mathieu Hermans (1989)
De kleine Mathieu Hermans was een van de beste sprinters van zijn generatie. Dan zou je denken dat hij veel etappes in de Tour de France heeft gewonnen. Het tegendeel is waar en een van de hoofdschuldigen is Jean-Paul van Poppel, die Hermans vaak naar de tweede plaats verwees. Eenmaal was het echter wel raak voor Hermans.
Die zege kwam op een aparte manier tot stand. Rudy Dhaenens reed aan de leiding in de 11e etappe van de Tour van 1989. Hij ging echter onderuit in een van de laatste bochten. Hermans won heel makkelijk de sprint van het peloton. Hij kwam trouwens zonder te juichen over de streep. Hermans dacht namelijk dat hij weer als tweede was geëindigd.
5. Karsten Kroon (2002)
Een flinke sprong vooruit in de tijd en een zege die je nooit zou zijn vergeten als Michael Boogerd in diezelfde Tour de etappe naar La Plagne niet had gewonnen. Kroon reed toen trouwens zelf al rond als een mummie, omdat hij zwaar gevallen was in de Pyreneeën. Maar terug naar de mooiste zege uit zijn carrière.
In de kopgroep van 7 reden drie Nederlanders, waaronder een ploeggenoot van Kroon, Erik Dekker. Dekker viel aan, sleurde aan kop en reed gaten dicht. Kroon kon zich zoveel mogelijk sparen voor de belangrijkste 200 meter uit zijn carrière.
Met een harde schreeuw kwam hij over de streep, voor landgenoten Knaven en Dekker. De tranen van Kroon op het podium (van vreugde, maar ook vanwege het verlies van een vriendin) zijn ook nu nog prachtig.
6. Frits Pirard (1983)
Wie? Frits Pirard, geboren in Breda en in 1983 rijdend voor een Italiaanse ploeg. Pirard was een sprinter die ook nog een keer tweede in de Ronde van Vlaanderen eindigde. In 1983 was Pirard getergd. Hij was met ruzie vertrokken uit het superteam TI-Raleigh van Peter Post. En laten dat nu net de mannen zijn die hij een loer draaide in de eerste etappe.
Pirard ging met nog 300 meter te gaan vol aan. Hij sloeg een gaatje en wat ze daarachter ook probeerden, ze kwamen niet meer in de buurt. Pirard won zijn enige Touretappe en eindigde dat jaar ook nog eens als tweede in de strijd om de groene trui.
7. Leon van Bon (1998)
De Tour de France van 1998 staat vooral bekend als de Dopingtour, waarin veel renners al dan niet gedwongen de Tour verlieten, waaronder de Nederlandse TVM-ploeg en de Franse topploeg Festina. Drie dagen na de uitsluiting van de Festina-ploeg wint Leon van Bon de sprint van een kopgroep van vier in Pau. De laatste kilometers zijn bloedstollend. Net als de vraag of de Tour überhaupt Parijs haalt.
8. Leon van Bon (2000)
Dat is niet zo leuk hè. Wint Leon van Bon na die vervelende Tour van ´98 weer een etappe, komt er na zijn tweede ritzege een landgenoot die drie ritten wint. En hoe. De Tour van 2000 was de Tour de France van Erik Dekker. Maar twee dagen voordat de Drent zijn eerste rit won, was Leon van Bon de sterkste in de sprint van een kopgroep van 12 renners. En dat als Nederlands kampioen.
9. Servais Knaven (2003)
Je kunt best snel iets vergeten. Zeker als de hoofdpersoon in kwestie ook ooit Parijs-Roubaix heeft gewonnen. Het zal Servais Knaven worst wezen. Twee jaar na zijn mooiste zege vulde hij eindelijk een ander hiaat op zijn erelijst, een Touretappe. Want wat was hij er al vaak dichtbij geweest.
Twee keer in 2001, een keer in 2002, steeds weer zaten die verduivelde Rabobankrenners Knaven dwars. In 2003 op weg naar Bordeaux had Knaven van niemand last. Kort voor de finish demarreerde hij uit de kopgroep om solo over de finish te rijden. Eindelijk had hij zijn Touretappe beet.
10. Rob Harmeling (1992)
Gewoon omdat het zo’n leuke prater is. Rob Harmeling boekte in de Tour van 1992 zijn mooiste overwinning. In een lange sprint was hij de snelste van een kopgroep. Harmeling is bij het hedendaagse publiek vooral bekend van zijn bijdrages aan De Avondetappe. Vooral die keer dat hij verbaal de strijd aanging met Mart Smeets mocht er wezen. Net als zijn zege in ’92.
Verdiende Nederlandse winnaars!
Meer dan verdiend hebben deze negen renners hernieuwde aandacht gekregen. Het is namelijk niet niks om een etappe te winnen in de Tour de France. Het is de droom van vrijwel iedere jonge renner. In 1936 was Theofiel Middelkamp de eerste Nederlander die een rit in de Tour won. En de lijst wordt (bijna) iedere zomer een stukje langer.
Lees ook:
- Van deze 13 Olympische winterspelen feiten krijg je het koud
- 8 sporten die je vroeger als kind gedaan hebt
- WK voetbal muziek: de 14 officiële WK liedjes van afgelopen jaren
01
Kenan & Kel: zo gaat het de cast 28 jaar later (+ foto’s)